Сабитова Альбина Әгъләм кызы

Сиңа күңелебездәге иң изге, матур теләкләребезне юллыйбыз. Әни! Син —гаиләбезнең ышанычлы терәгесең, ярдәмчелсең, һәрвакыт безнең өчен тырышып яшисең. Барлык кылган изгелекләрең, ярдәмнәрең, без дип өзелеп яшәгәнең өчен, сиңа тирән рәхмәтлебез. Син үзеңнең төпле киңәшләрең белән һәркемгә ярдәм итәсең, күңел җылыңны һәркемгә җиткерәсең. Кем генә килсә дә, тәмле ризыклы табын, ачык йөз белән каршы аласың. Йортыбызның нуры, тормышыбызның таянычы, терәге булып, кадер-хөрмәттә, яшәүдән ямь табып, рәхәтләргә һәм рәхмәтләргә төренеп, бәхетле, мул тормышта, тынычлыкта озак еллар гомер кичерергә язсын сиңа. Сөйкемле карашың кояшка тиң—бар тормышны нурга күмәсең. Бу дөньяның барлык хикмәтләрен бары тик син генә беләсең. Тормышта гел ярдәм итеп тора зирәк киңәшләрең, җылы сүзең. Иркәлисең, яратасың, юатасың, тыңлыйсың да, аңлыйсың да үзең. Сәламәтлек, озын гомер язсын, гел көләч һәм яшь бул хәзергечә. Күңелең синең күтәренке булсын, сөенеп һәм сөендереп, мең-мең яшә!